Wprowadzenie
I. Piękno jako źródło odnowy społecznej (Schiller)
1. Kryzys i nadzieja
1.1. Dzikus i barbarzyńca
1.2. Fenomen człowieczeństwa greckiego
2. Idea państwa
2.1. Rozum i natura
2.2. Mechanika czy wychowanie estetyczne?
3. Piękno – symbol urzeczywistnionego powołania
3.1. Popęd gry i figura transcendentalna
3.2. Rewolucja estetyczna
II. Artystyczny duch Grecji
1. Sztuka i polityka
1.1. Duch i zasada
1.2. Państwo, czyli wolność
1.3. Sztuka, czyli piękno
2. Estetyka dziejów
2.1. Sfinks i Edyp
2.2. Duch Grecji – artysta-plastyk
3. Polityczne dzieło sztuki
3.1 Piękno ciała i piękna religia
3.2. Państwo teatralne i Zeus Ateński
3.3. Sumienie Aten
III. Apokalipsa według filozofa Jerzego
1. Świat nowoczesny
1.1. Nauki Lutra i diabła
1.2. Społeczeństwo tradycyjne i obywatelskie
2. Sztuka romantyczna i jej kres
1.2. Bóg czy malowidło?
2.2. Koniec sztuki
3. W poszukiwaniu straconego piękna
3.1. Miłośnik Platona – Hegel
3.2. Państwo jako dzieło sztuki?
Zakończenie
Bibliografia